สวัสดีค่ะ,
หายไปนานมากๆ ทีแรกตั้งใจว่าจะเขียนให้ได้เดือนละเอนทรี่แล้วนะเนี่ย
แต่แย่กว่าที่คิดไว้ ฮ่าๆ เป็นเพราะว่ายุ่งๆ พอว่างก็ทำอย่างอืนไม่ได้มาดูบล๊อคเท่าไหร่
แอบตกใจมากพอมาเห็นview ยอดมันเพิ่มขึ้นเยอะมากๆจนน่าตกใจเลยล่ะค่ะ
ต้องขอบคุณทุกคนที่ผ่านมาเยี่ยมบล๊อคเราด้วย
หวังว่าสิ่งที่เขียนๆไปในบล๊อคของเราคงจะเป็นประโยชน์ได้บ้าง
ทำการบ้านมาอย่างดีแล้วหลังจากดูอนิเมะเรื่องหนึ่งจบ
ไปศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมมายิ่งชอบ เลยอยากจะมาระบาย "ความประทับใจ" หลังจากดูซักหน่อย
ใช่เลยตามหัวข้อค่ะ วันนี้จะมาคุยเรื่อง Bungaku Shojo หรือสาวน้อยวรรณกรรมนั่นเอง
Bungaku Shojo เป็นนิยายของ Mizuki Nomura จากที่หาข้อมูลมามีออกมาด้วยกันแล้ว 16 เล่ม (รวม side story กับฉบับรวมเรื่องสั้นด้วยค่ะ) เฉพาะเนื้อเรื่องหลักก็จะมี 8 เล่ม ที่เราลองหาหน้าปกมาให้ดูเจอ 6 เล่มด้วยกัน ตีพิมพ์ฉบับภาษาอังกฤษด้วยค่ะ ก็ตามชื่อเดิมเลย "Book Girl"
ในส่วนของอนิเมะผลิตโดย Production I.G ที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆออกมามากมาย ส่วนตัวชอบคานะอยู่แล้ว ยิ่งเรื่องนี้พากย์เสียงโทวโกะด้วย ดูเพลินและฟังเพลินกันเลยทีเดียวค่ะ
ก่อนจะดูเราเองก็งงมาก ว่าทำไมมี Bungaku Shojo..... ย่อยๆตั้ง 3-4 อันแหน่ะ จะดูยังไงละเนี่ย??
(มีใครเป็นเหมือนเราบ้างไหมคะ ^^)
ทีแรกลองไปหาข้อมูลลำดับการฉายเป็นแบบนี้ค่ะ
Bungaku Shoujo - Kyou no Oyatsu ~Hatsukoi~ (December 26, 2009)
ฺBungaku Shojo Movie (May 1, 2010)
Bungaku Shōjo Memowāru I -Yumemiru Shōjo no Pureryūdo- (June 25, 2010)
โคโนฮะเป็นเด็กหนุ่มธรรมดา เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนของโทวโกะและเป็นสมาชิกชมรมวรรณกรรมเพียงคนเดียว มีน้องสาวน่ารักมากๆหนึ่งคน เค้าต้องการใช้ชีวิตแบบธรรมดา แต่ก็มีความสามารถที่ไม่ธรรมดาแอบซ่อนอยู่ = =''
โทวโกะสาวน้อยวรรณกรรมผู้หลงไหลในรสชาดของวรรณกรรม (ลองชิมแบบเธอดูนะคะ = ='') ผมเปียซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสาวน้อยวรรณกรรมโทวโกะได้มาจากคุณแม่ (เสียชีวิตแล้ว) ตอนนี้อาศัยอยู่กับคุณป้า (แม่ของริวโตะ) โทวโกะถูกคุณพ่อสอนในวัยเด็กว่าเธอสามารถลิ้มรสวรรณกรรมต่อหน้าคนที่รักได้ นอกเหนือจากนั้นอย่าพึ่งเลยลูก คนอื่นๆที่อยากอ่านวรรณกรรมที่หนูจะลิ้มก็มีนะเออ แต่แล้วเจ้าโคโนะฮะก็มาเห็นเข้า..(ด้วยความบังเอิญน่ะนะ)
เพื่อนสมัยเด็กของโคโนฮะ (มาแล้วไง!!) ผู้ใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักเขียน เธอเป็นสาวน้อยมืดมน ดูไปเราก็อยากจะเกลียดเธอมากแต่ก็เกลียดไม่ลงจริงๆ
เพื่อนร่วมห้องของโคโนฮะ เธอซึนมาก ซุ่มซ่ามเป็นที่สุด แต่น่ารักมากค่ะ
รุ่นน้องของทุกๆคน เธอเป็นคนที่ลึกลับดี(สำหรับเรา) ทำเราช็อคไปตั้งสองรอบแหน่ะ = =''
เพื่อนแสนดีสุดๆของนานาเสะ เชียร์นานาเสะให้รุก เราชอบมากจริงๆ 5555
คนนี้คือเพื่อนของโคโนฮะ ลึกลับอีกแล้ว
ริวโตะ ลูกพี่ลูกน้องของโทวโกะ
เพื่อนของโทวโกะ มีบทบาทสำคัญยิ่งใน movie ท้ายๆค่ะ
ต่อไปจะเริ่มการสปอยด์ด้วยรูปภาพและคำบรรยายนะคะ
หากเกรงว่าจะเสียอรรถรสในการชมเลื่อนข้ามได้เลยค่ะ
Bungaku Shōjo Memowāru II -Sora Mau Tenshi no Rekuiem- (October 29, 2010)
Bungaku Shōjo Memowāru III -Koisuru Otome no Rapusodi- (December 24, 2010)
เค้าบอกว่า memowaaru เป็นเรื่องของโคโนฮะและสามสาวค่ะ เนื้อเรื่องก็จะเกี่ยวข้องกับตัว movie อยู่ เราเลยลองดูแบบนี้ค่ะ.. mem I, II, III, movie ปิดท้ายด้วย kyou no oyatsu hatsukoi (เดี๋ยวจะบอกทีหลังว่าทำไมถึงดู kyou no oyatsu hatsukoi สุดท้าย ^^ ) ส่วนตัวคิดว่าดูแบบนี้โอเคมากค่ะ ได้ทำความรู้จักกับตัวละครก่อนไปดู movie ก็จะรู้ความเป็นมาความสัมพันธ์ของแต่ละคน ช่วยทำให้เราอินกับ movie มากขึ้นด้วยแหละ
เรายังไม่เคยอ่านหนังสือเลยล่ะค่ะ การเล่าหรืออธิบายของเราอาจจะไม่ถูกต้องนักต้องขออภัยด้วย ยังไงแฟนพันธุ์แท้ของสาวน้อยวรรณกรรมเปิดมาอ่านก็อย่าพึ่งว่ากันเลยนะคะ สามารถเเนะนำให้เพิ่มเติม-แก้ไขได้ค่ะ ยินดีรับฟัง ในเอนทรี่นี้จะขออธิบายตามอนิเมะที่ดูแล้วกันนะคะ
การดำเนินเรื่องถึงแม้จะชื่อว่าสาวน้อยวรรณกรรมแต่เนื้อเรื่องก็เกี่ยวข้องกับชีวิตรอบตัวของโคโนฮะเป็นหลักมากกว่า (แต่ถ้าดูจบแล้วจะรู้เองว่าโคโนฮะนี่แหละเกี่ยวข้องกับชื่อสาวน้อยวรรณกรรมเต็มๆเลย)
เรามารู้จักตัวละครกันหน่อยดีกว่า ใครเป็นใครบ้าง..
(แนะนำตัวละครอยู่ดีๆ หลุดสปอยด์ออกมาด้วยพอประมาณ ระวังกันด้วยนะคะ)
(แนะนำตัวละครอยู่ดีๆ หลุดสปอยด์ออกมาด้วยพอประมาณ ระวังกันด้วยนะคะ)
โคโนฮะเป็นเด็กหนุ่มธรรมดา เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนของโทวโกะและเป็นสมาชิกชมรมวรรณกรรมเพียงคนเดียว มีน้องสาวน่ารักมากๆหนึ่งคน เค้าต้องการใช้ชีวิตแบบธรรมดา แต่ก็มีความสามารถที่ไม่ธรรมดาแอบซ่อนอยู่ = =''
โทวโกะสาวน้อยวรรณกรรมผู้หลงไหลในรสชาดของวรรณกรรม (ลองชิมแบบเธอดูนะคะ = ='') ผมเปียซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสาวน้อยวรรณกรรมโทวโกะได้มาจากคุณแม่ (เสียชีวิตแล้ว) ตอนนี้อาศัยอยู่กับคุณป้า (แม่ของริวโตะ) โทวโกะถูกคุณพ่อสอนในวัยเด็กว่าเธอสามารถลิ้มรสวรรณกรรมต่อหน้าคนที่รักได้ นอกเหนือจากนั้นอย่าพึ่งเลยลูก คนอื่นๆที่อยากอ่านวรรณกรรมที่หนูจะลิ้มก็มีนะเออ แต่แล้วเจ้าโคโนะฮะก็มาเห็นเข้า..(ด้วยความบังเอิญน่ะนะ)
เพื่อนสมัยเด็กของโคโนฮะ (มาแล้วไง!!) ผู้ใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักเขียน เธอเป็นสาวน้อยมืดมน ดูไปเราก็อยากจะเกลียดเธอมากแต่ก็เกลียดไม่ลงจริงๆ
เพื่อนร่วมห้องของโคโนฮะ เธอซึนมาก ซุ่มซ่ามเป็นที่สุด แต่น่ารักมากค่ะ
รุ่นน้องของทุกๆคน เธอเป็นคนที่ลึกลับดี(สำหรับเรา) ทำเราช็อคไปตั้งสองรอบแหน่ะ = =''
เพื่อนแสนดีสุดๆของนานาเสะ เชียร์นานาเสะให้รุก เราชอบมากจริงๆ 5555
คนนี้คือเพื่อนของโคโนฮะ ลึกลับอีกแล้ว
ริวโตะ ลูกพี่ลูกน้องของโทวโกะ
เพื่อนของโทวโกะ มีบทบาทสำคัญยิ่งใน movie ท้ายๆค่ะ
ต่อไปจะเริ่มการสปอยด์ด้วยรูปภาพและคำบรรยายนะคะ
หากเกรงว่าจะเสียอรรถรสในการชมเลื่อนข้ามได้เลยค่ะ
ใต้ต้นแม็กโนเลียเป็นที่ที่โคโนฮะได้พบกับโทวโกะ
เพราะต้นแม็กโนเลียก็ทำให้รู้สึกชอบเรื่องนี้มากเหมือนกัน แม็กโนเลียเป็นไม้ยืนต้นที่ใหญ่มาก ในชีวิตนี้เราก็เคยเห็นอยู่นับครั้งได้เลย เพราะหาดูได้น้อยมากจริงๆ (และต้นก็ไม่สูงมากขนาดในเรื่องเลยค่ะ) เคยได้ยินมาเค้าบอกว่าแม็กโนเลียเป็นสัญลักษณ์แห่งความสง่างาม ไหนจะเรื่องของความอ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ เพราะดอกแม็กโนเลียดูเหมือนจะบอบบางมาก แต่พอได้สัมผัสดูแล้วกลับแข็งแรงกว่าที่เห็น (เป็นความจริงเลยค่ะ แต่ถ้านานๆเริ่มแห้งแล้วก็ไม่แน่) และที่น่ารักกว่านั้นคือ พอถึงฤดูใบไม้ผลิก็จะบานออกดอกสวยงามพร้อมกันทั้งตนเลยค่ะ คงจะเหมือนกับในเรื่องที่เราได้เห็นกันแหละนะ
โทวโกะเป็นสาวน้อยวรรณกรรมที่ชื่นชอบการ"ลิ้มรสวรรณกรรม" เธอสามารถเล่าเรื่องราวที่เธอลิ้มรสแล้วให้คนอื่นฟังได้แบบบรรทัดต่อบรรทัดเลยทีเดียว แต่..คนอื่นจะอินหรือไม่อินไปกับเธอนั้นอีกเรื่องนึง 555
แม่ของโทวโกะก็เป็นนักวรรณกรรมนะคะ ทรงผมของเธอปัจจุบันก็ได้รับแรงบรรดาลใจมาจากแม่ ผมเปียเป็นสัญลักษณ์ของสาววรรณกรรม... ว่างั้นแหละ
ในตอน Yumemiru Shōjo no Pureryūdo เป็นครั้งแรกที่โทวโกะได้อ่านงานเขียนของใครบางคนแล้วทำให้เธอถึงกับหลงรัก เชียร์ให้ตีพิมพ์จนได้ และหนังสือเรื่องนั้นก็ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ดูเหมือนจะดีแต่อีกมุมนึงนั้นในความสำเร็จเดียวกันมีใครบางคนที่ต้องเสียใจจนหันเหชีวิตตัวเองไปอีกทาง
โทวโกะไปเจองานเขียนที่บก. กำลังจะทิ้ง
ขณะลิ้มรสวรรณกรรมเธอจะเป็นขนาดนี้เชียวนะ
เมื่อหนังสือเล่มนั้นวางจำหน่าย โทวโกะเธอตามเชคเรตติ้งตลอด 555
เมื่อผลงานแจ้งเกิดประสบความสำเร็จความคาดหวังอื่นๆ ก็ตามมา แต่นักเขียนมัธยมคนดังกลับปฏิเสธงานเขียน ทำให้แฟนๆ รวมทั้งโทวโกะเศร้าไปตามกัน
น้องโทวโกะยามผิดหวังค่ะ
แต่ว่า โชคชะตาฟ้าลิขิต วันนึงขณะเดินผ่านหลังห้องเรียน โทวโกะได้ยินเสียงอาจารย์ขานชื่อนักเรียนคนหนึ่งเป็นชื่อที่เธอแสนจะคุ้นเคย เด็กผู้ชายคนนั้น..
โคโนฮะกับการพบเจอการลิ้มรสวรรณกรรมในแบบของโทวโกะครั้งแรก
ต่อมา Koisuru Otome no Rapusodi ส่วนตัวแล้วชอบตอนนี้มากกกก ที่สุดเลยค่ะ ดูเป็นเรื่องป๊อบๆ ใสๆ จากที่ดูตอนที่ผ่านมาแล้วดูดราม่าไปหน่อยมาดูตอนนี้แล้วก็รู้สึกโอเคเลยล่ะ ว่าด้วยเรื่องความรักของสาวซึน..
ทฤษฎ๊ของพาฟลอฟก็คือ การตอบสนองต่อสิ่งเร้าเมื่อมีเงื่อนไข ในที่นี้นานาเสะทำหน้าไม่ถูก (ก็คนมันเขินนี่เน๊อะ = ='' พอจะเข้าใจ) และชอบพูดเรื่องไม่เป็นเรื่องเวลาเจอหน้าโคโนฮะ เลยถูกจับมาฝึกการตอบสนองเมื่อเจอโคโนฮะโดยใช้รูปภาพไปก่อน
ไม่ใช่ว่านานาเสะจะชอบโคโนฮะแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยหรอกนะ มันก็มีที่มาที่ไปของมันแหละ
เพราะอย่างนั้นเธอจึงคิดที่จะทำอะไรบ้างซักอย่าง..
ถึงสิ่งที่ตั้งใจจะมีอุปสรรคเยอะแยะเต็มไปหมดจนทำให้ล้มไม่เป็นท่า (ล้มจริงๆนะ Orz.) แต่ผลพลอยได้มันก็ค่อนข้างจะดีล่ะนะ
และ Kyou no Oyatsu ~Hatsukoi~ เป็นเรื่องราวของโทวโกะและสมาชิกชมรมเพียงหนึ่งเดียว โคโนฮะ กิจกรรมของชมรมคือการเสิร์ฟของว่างให้โทวโกะ 5555 และพ๊อยต์ของเรื่องเลยก็คือสิ่งนี้ค่ะ
แล้วหลังจากนั้นทุกอย่างก็เข้าที่เข้าทาง ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามทางที่มันควรจะเป็น
โลกใบใหญ่ที่เราอาศัยอยู่ร่วมกันมีเพียงหนึ่งใบ แต่โลกใบเล็กๆ อีกมากมายที่สร้างจากประชากรบนโลกใบใหญ่นั้น เราทุกคนมีโลกส่วนตัว มีความฝัน มีความเชื่อ มีความรู้สึกนึกคิดเป็นของตัวเอง โลกส่วนตัวของเราก็หมุนรอบตัวเราเหมือนกับโลกใบใหญ่ที่หมุนรอบตัวเองแล้วยังหมุนรอบดวงอาทิตย์อีก
ทำให้เราได้เห็นท้องฟ้ามืด/สว่าง มีเวลากลางวันและกลางคืน มีวันพรุ่งนี้ต่อไปเรื่อยๆ แบบอินฟินิตี้
เมื่อไปเกี่ยวข้องกับใครซักคนก็เหมือนไปรับสิ่งใหม่เพิ่มเข้ามาในโลก แต่คนคนนั้นก็จะเข้ามาเป็นเพียงส่วนหนึ่งในโลกของเรา ไม่ได้มาสร้างโลกใบใหม่แทนโลกใบเดิม ไม่ถึงกับว่าเปลี่ยนโครงสร้างใหม่หมดเพื่อให้อยู่ร่วมกันได้ แค่ปรับเปลี่ยนบ้างและโครงสร้างเดิมให้คงอยู่ไว้ก็น่าจะพอ ถ้าไม่สามารถอยู่ได้จริงเค้าก็จะก้าวออกไปเอง การพบปะผู้คนมากมายจะทำให้ได้เรียนรู้วิธีปรับตัวโดยที่ไม่ทำลายโครงสร้างของตัวเราเอง ลองเป็นเหมือนโลกใบใหญ่ที่ไม่ยอมให้มีแค่กลางคืนหรือกลางวันอย่างใดอย่างหนึ่งนั่นแหละ
สาวน้อยวรรณกรรม..
.
.
.
.
.
.
การสปอยด์ได้จบลงเพียงเท่านี้..
หากท่านใดสนใจรีบไปชมและไปอ่านกันได้..
ส่วนเราเองก็เหมือนกันหลังจากดูอนิเมะแล้วก็ตกหลุมรักเรื่องนี้มาก คงต้องรีบไปหยิบหนังสือมาอ่านแล้วละค่ะ มีเล่ม 2 แล้วด้วย พึ่งไปสอยมาจากงานหนังสือนี่เอง !!!
เกิดมีความสนใจเกี่ยวกับมิยาซาวะ เคนจิขึ้นมา พบว่าผลงานของเค้าที่ตีพิมพ์ที่ไทยก็มีนะคะ
และ "รถไฟสายทางช้างเผือก" ที่ถูกพูดถึงในเรื่องก็มี หน้าปกแบบนี้ค่ะ
แอบสนใจเหมือนกัน จะพยายามตามหามาอ่านให้ได้เลยค่ะ
สุดท้าย... น้องสาวโคโนฮะ น่ารักขนาดนี้เชียวนะ!!!
และลาด้วยภาพเบบี้โทวโกะค่ะ
โอกาสหน้าถ้าขยันอีก จะมาเขียนยาวๆ และลงภาพเยอะๆ แบบนี้อีกนะคะ =]
ขอบคุณข้อมูลเพิ่มเติมจาก :
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Book_Girl_episodes
http://www.amazon.com/Mizuki-Nomura
http://www.animecharactersdatabase.com
http://th.wikipedia.org/wiki/แมกโนเลีย
http://www.kenji-world.net/english
เพราะต้นแม็กโนเลียก็ทำให้รู้สึกชอบเรื่องนี้มากเหมือนกัน แม็กโนเลียเป็นไม้ยืนต้นที่ใหญ่มาก ในชีวิตนี้เราก็เคยเห็นอยู่นับครั้งได้เลย เพราะหาดูได้น้อยมากจริงๆ (และต้นก็ไม่สูงมากขนาดในเรื่องเลยค่ะ) เคยได้ยินมาเค้าบอกว่าแม็กโนเลียเป็นสัญลักษณ์แห่งความสง่างาม ไหนจะเรื่องของความอ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ เพราะดอกแม็กโนเลียดูเหมือนจะบอบบางมาก แต่พอได้สัมผัสดูแล้วกลับแข็งแรงกว่าที่เห็น (เป็นความจริงเลยค่ะ แต่ถ้านานๆเริ่มแห้งแล้วก็ไม่แน่) และที่น่ารักกว่านั้นคือ พอถึงฤดูใบไม้ผลิก็จะบานออกดอกสวยงามพร้อมกันทั้งตนเลยค่ะ คงจะเหมือนกับในเรื่องที่เราได้เห็นกันแหละนะ
โทวโกะเป็นสาวน้อยวรรณกรรมที่ชื่นชอบการ"ลิ้มรสวรรณกรรม" เธอสามารถเล่าเรื่องราวที่เธอลิ้มรสแล้วให้คนอื่นฟังได้แบบบรรทัดต่อบรรทัดเลยทีเดียว แต่..คนอื่นจะอินหรือไม่อินไปกับเธอนั้นอีกเรื่องนึง 555
ในตอน Yumemiru Shōjo no Pureryūdo เป็นครั้งแรกที่โทวโกะได้อ่านงานเขียนของใครบางคนแล้วทำให้เธอถึงกับหลงรัก เชียร์ให้ตีพิมพ์จนได้ และหนังสือเรื่องนั้นก็ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ดูเหมือนจะดีแต่อีกมุมนึงนั้นในความสำเร็จเดียวกันมีใครบางคนที่ต้องเสียใจจนหันเหชีวิตตัวเองไปอีกทาง
เมื่อผลงานแจ้งเกิดประสบความสำเร็จความคาดหวังอื่นๆ ก็ตามมา แต่นักเขียนมัธยมคนดังกลับปฏิเสธงานเขียน ทำให้แฟนๆ รวมทั้งโทวโกะเศร้าไปตามกัน
แต่ว่า โชคชะตาฟ้าลิขิต วันนึงขณะเดินผ่านหลังห้องเรียน โทวโกะได้ยินเสียงอาจารย์ขานชื่อนักเรียนคนหนึ่งเป็นชื่อที่เธอแสนจะคุ้นเคย เด็กผู้ชายคนนั้น..
สำหรับ Sora Mau Tenshi no Rekuiem เค้าเริ่มต้นด้วยเธอ ฉัน และท้องฟ้ากันแบบนี้ึ่ค่ะ...
เป็นการเล่าเรื่องต่างๆ ผ่านมิอุเพื่อนสมัยเด็กของโคโนฮะ ชีวิตที่แสนจะรันทดของเธอ มีเพียงวรรณกรรมที่อ่านแล้วทำให้เธฮลืมความทุกข์ใจจากคนรอบข้างไปได้บ้าง วรรณกรรมเป็นเหมือนเพื่อนคนนึงของเธอ และวรรณกรรมก็ทำให้เธอมีเพื่อน
ชีวิตวัยเด็กของมิอุต้องเผชิญกับปัญหารอบตัว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นค่อยๆหล่อหลอมให้เธอเป็นคนแบบนั้นแหละ..
เพื่อนคนแรกทีสนใจเรื่องเล่าของเธอ ให้กำลังใจและคอยอยู่ด้วยเสมอ
เหตุการณ์ต่างๆที่เผชิญมาด้วยกัน ความฝัน ความเชื่อมั่น กำลังใจ แน่นอนว่าเวลาผ่านไป ความรู้สึกก็ต้องเริ่มพัฒนา โดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัว (จริงหรอ?)
มิอุอยากเป็นนักเขียน มันเริ่มจากตอนที่เธอเล่าเรื่องที่แต่งเองให้โคโนฮะฟังตอนเด็ก แต่แล้วด้วยอะไรบางอย่างก็ทำให้เธอได้ทำความผิดอย่างหนึ่งกับโคโนฮะเกี่ยวกับเรื่องเล่า และก็ยังเป็นเช่นนั้นเรื่อยมาจนกระทั่งมีการประกาศรับงานเขียนโดยนักเขียนหน้าใหม่ แน่นอนว่าเป็นโอกาสที่ดี โคโนฮะเป็นกำลังใจให้มิอุเต็มที่เพื่อที่จะเขียนเรื่องส่ง
เรื่องที่ถูกเลือกให้ตีพิมพ์เป็นของใครกัน แต่เพราะสิ่งนั้นทำให้ความทุกข์ที่เก็บไว้ในใจของมิอุประทุขึ้นมาอย่างหนัก ความหวัง ความฝัน หรืออะไรกันที่เธอสูญเสีย? ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเหตุผลเพียงพอแล้วหรือ? ที่จะทำให้เธอตัดสินใจเช่นนั้น... (ต้องไปติดตามกันเองค่ะ)
ต่อมา Koisuru Otome no Rapusodi ส่วนตัวแล้วชอบตอนนี้มากกกก ที่สุดเลยค่ะ ดูเป็นเรื่องป๊อบๆ ใสๆ จากที่ดูตอนที่ผ่านมาแล้วดูดราม่าไปหน่อยมาดูตอนนี้แล้วก็รู้สึกโอเคเลยล่ะ ว่าด้วยเรื่องความรักของสาวซึน..
ชอบเพื่อนของนานาเสะมากค่ะ พยายามเชียร์+แซวเพื่อนเป็นอย่างดี ตอนทฤษฎีพาฟลอฟเราฮามาก แบบว่าคิดได้ยังไง 5555
และ Kyou no Oyatsu ~Hatsukoi~ เป็นเรื่องราวของโทวโกะและสมาชิกชมรมเพียงหนึ่งเดียว โคโนฮะ กิจกรรมของชมรมคือการเสิร์ฟของว่างให้โทวโกะ 5555 และพ๊อยต์ของเรื่องเลยก็คือสิ่งนี้ค่ะ
ความจริงเราดูตอนนี้สุดท้ายเลยหลังจากดู movie จบ เพราะว่าตอนจบในมูฟวี่นั่นมัน... แล้วพอมาดูตอนนี้ตามมันให้อารมณ์เติมเต็มมากว่า ได้ดูสมัยที่สองคนนี้เค้าอยู่ชมรม ทำกิจกรรมชมรมด้วยกันน่ารักดีค่ะ
มากันที่ movie เรื่องราวต่างๆ ได้ดำเนินไปเหมือนเดิม คือ เชื่อมเข้ากันกับตอนย่อย 3 ตอนที่เล่ามาข้างต้น ในที่สุดตู้จดหมายของชมรมวรรณกรรมก็มีจดหมายมาหย่อนแล้ว..
เหมือนจะเป็นเรื่องล้อกันเล่นแต่แม้จริงแล้วภาพนี้มีความหมายแฝงอยู่ โทวโกะและโคโนฮะจึงเริ่มตามหาความจริงว่าผู้ส่งภาพนี้มาคือใคร และกำลังต้องการอะไรอยู่
การพบกันที่ทำให้ชีวิตประจำวันเปลี่ยนแปลง ความขมขื่นลึกๆที่แฝงอยู่ภายใต้รอยยิ้มซื่อๆของโคโนฮะ ความจริงในเรื่องที่กำลังตามหาจึงค่อยๆ ถูกเปิดเผยขึ้น...
ความจริงที่กำลังเผชิญนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้หลายคนทุกข์ใจ แต่คนมีความสุขก็พอจะมี แต่ฉากสวีทที่โผล่มานานๆทีทำให้เรากรี๊ดมาก >< น่ารักสุดๆ แต่อารมณ์ของเรื่อง ณ ตอนนั้น ไม่ได้แฮปปี้เท่าไหร่หรอกนะ
เมื่อได้รวบรวม ปะติดปะต่อเหตุการณ์ต่างๆ เข้าด้วยกันแล้ว การคลี่คลายปัญหายังไม่พบว่าจะเป็นอย่างไรต่อ แต่โทวโกะเซนไปสามารถคลี่คลายเรื่องราวต่างๆ ถ่ายทอดออกมาเป็นวรรณกรรมและเธอก็ให้ทุกคนได้ลิ้มลอง/ชมไปพร้อมๆ กัน
ฉากสวีทอีกแล้ว T^T อารมณ์ฉากนั้นก็ไม่ได้แฮปปี้เท่าไหร่อีกเช่นเคยค่ะ
แล้วหลังจากนั้นทุกอย่างก็เข้าที่เข้าทาง ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามทางที่มันควรจะเป็น
โลกใบใหญ่ที่เราอาศัยอยู่ร่วมกันมีเพียงหนึ่งใบ แต่โลกใบเล็กๆ อีกมากมายที่สร้างจากประชากรบนโลกใบใหญ่นั้น เราทุกคนมีโลกส่วนตัว มีความฝัน มีความเชื่อ มีความรู้สึกนึกคิดเป็นของตัวเอง โลกส่วนตัวของเราก็หมุนรอบตัวเราเหมือนกับโลกใบใหญ่ที่หมุนรอบตัวเองแล้วยังหมุนรอบดวงอาทิตย์อีก
ทำให้เราได้เห็นท้องฟ้ามืด/สว่าง มีเวลากลางวันและกลางคืน มีวันพรุ่งนี้ต่อไปเรื่อยๆ แบบอินฟินิตี้
เมื่อไปเกี่ยวข้องกับใครซักคนก็เหมือนไปรับสิ่งใหม่เพิ่มเข้ามาในโลก แต่คนคนนั้นก็จะเข้ามาเป็นเพียงส่วนหนึ่งในโลกของเรา ไม่ได้มาสร้างโลกใบใหม่แทนโลกใบเดิม ไม่ถึงกับว่าเปลี่ยนโครงสร้างใหม่หมดเพื่อให้อยู่ร่วมกันได้ แค่ปรับเปลี่ยนบ้างและโครงสร้างเดิมให้คงอยู่ไว้ก็น่าจะพอ ถ้าไม่สามารถอยู่ได้จริงเค้าก็จะก้าวออกไปเอง การพบปะผู้คนมากมายจะทำให้ได้เรียนรู้วิธีปรับตัวโดยที่ไม่ทำลายโครงสร้างของตัวเราเอง ลองเป็นเหมือนโลกใบใหญ่ที่ไม่ยอมให้มีแค่กลางคืนหรือกลางวันอย่างใดอย่างหนึ่งนั่นแหละ
.
.
.
.
.
.
การสปอยด์ได้จบลงเพียงเท่านี้..
หากท่านใดสนใจรีบไปชมและไปอ่านกันได้..
ส่วนเราเองก็เหมือนกันหลังจากดูอนิเมะแล้วก็ตกหลุมรักเรื่องนี้มาก คงต้องรีบไปหยิบหนังสือมาอ่านแล้วละค่ะ มีเล่ม 2 แล้วด้วย พึ่งไปสอยมาจากงานหนังสือนี่เอง !!!
เกิดมีความสนใจเกี่ยวกับมิยาซาวะ เคนจิขึ้นมา พบว่าผลงานของเค้าที่ตีพิมพ์ที่ไทยก็มีนะคะ
และ "รถไฟสายทางช้างเผือก" ที่ถูกพูดถึงในเรื่องก็มี หน้าปกแบบนี้ค่ะ
แอบสนใจเหมือนกัน จะพยายามตามหามาอ่านให้ได้เลยค่ะ
สุดท้าย... น้องสาวโคโนฮะ น่ารักขนาดนี้เชียวนะ!!!
และลาด้วยภาพเบบี้โทวโกะค่ะ
โอกาสหน้าถ้าขยันอีก จะมาเขียนยาวๆ และลงภาพเยอะๆ แบบนี้อีกนะคะ =]
ขอบคุณข้อมูลเพิ่มเติมจาก :
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Book_Girl_episodes
http://www.amazon.com/Mizuki-Nomura
http://www.animecharactersdatabase.com
http://th.wikipedia.org/wiki/แมกโนเลีย
http://www.kenji-world.net/english
