สวัสดีค่ะ,,
ดูเหมือนว่าจะไม่มีความเคลื่อนไหวใดใดเลยมานานหลายเดือน
เพราะติดภารกิจ เรื่องงาน เรื่องเรียน เยอะแยะพันกันยุ่งเหยิงไปหมดเลยค่ะ
กว่าจะได้มาเปิดดูหน้าบล๊อคเวลาก็ร่วงโรยเข้าสู่วัย "เลขเบิ้ล" แล้ว ฮ่าๆๆ
ไหนจะอากาศช่วงนี้ จากก่อนโน้นเป็นหน้าฝน แต่ตอนนี้ฝนตกจนเป็นพายุเข้าซะแล้วล่ะค่ะ
มีอะไรอยากเล่าหลายอย่างเลยค่ะ
ดูเหมือนว่าจะเชื่อมด้วยภาพของกินทั้งนั้น ฮ่าๆๆ
ยังไงก็อัพเดทป้องกันการทิ้งบล๊อคไปแบบไม่กลับมาอีกแล้วกัน เน๊อะ ^^
ประมาณปลายพฤษภา - กลางเดือนกรกฎา 2012
ก็ทำโปรเจคตามประสาเด็กปีสุดท้ายของทุกที่ค่ะ
เป็นการทำงานที่ให้ประสบการณ์เราหลายอย่างมากๆ ทั้งทักษะแปลกใหม่ที่ไม่เคยทำมาก่อน
เวลาที่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ด้วยความคิด แรงกายแรงใจของตัวเอง มันค่อนข้างลำบากก็จริงแต่มีความสุขมากเลยนะคะ
แต่ใช่ว่าในเหตุการณ์หนึ่ง ผู้ร่วมเหตุการณ์จะมีความรู้สึกหรือปฏิกิริยาตอบสนองเหมือนกันทุกคน...
เราคิดว่าการทำงานร่วมกับคนอื่นก็เหมือนกับการลงทุนค่ะ
ไม่ว่าผลลัพธ์ที่ร่วมกันลงทุนจะเป็นอะไร แต่ก็ต้องเป็นสิ่งที่ผู้ร่วมทุกคนต้องการเหมือนกัน เลยมาร่วมงานกันได้
การเป็นลงทุนร่วมกันแน่นอนว่าไม่สามารถไปบ่งการใคร เพื่อที่จะให้เค้าทำตามหรือวิ่งไปเพื่อให้ถึงปลายทางที่เราต้องการ เพราะต่างคนก็ต่างความคิด ต่างจิตต่างใจไป = =
การลงทุนบางคนลงทุนมากลงทุนน้อย
แต่สิ่งที่นักลงทุนต้องการก็คือผลกำไรที่เกิดจากการลงทุนของตัวเอง
ท้ายที่สุดวิชาเรียนนั้นทำให้เราได้รู้จักคนทำงานหลายแบบมาก...
ได้เจอกับนักลงทุนที่ลงทุนน้อยแต่หวังผลมาก
ได้เจอกับนักลงทุนที่ลงทุนตามมีตามเกิดและหวังผลตามมีตามเกิด
ได้เจอกับนักลงทุนที่ลงทุนมากแต่ไม่หวังผลกำไรเกินควร
ได้เจอกับลูกกระจ๊อกที่ไม่ใช่นักลงทุนแต่อยากได้ผลตอบแทน = =''
สำหรับเราแล้ว แม้ผลจากการลงทุนจะไม่ใช่เม็ดเงินจำนวนมาก แต่เราได้ประสบการณ์ แนวคิด มุมมอง การรู้จักคน ทักษะการทำงาน เพื่อน ความรู้สึกดี-ไม่ดี ความทรงจำที่ประทับใจ-ไม่ประทับใจ คิดว่ามันมีค่าและเก็บไว้ได้นานกว่าเงินแน่นอน..
โบชัวร์ที่กำลังออกเดินทาง!!!! และความรู้สึกของเรา
กลางกรกฎา - ต้นกันยา 2012
เริ่มไปฝึกงานที่ห้องคลอดค่ะ
แน่นอนว่าการเกิดเป็นเรื่องที่น่ายินดีจริงๆ แต่ก็แลกมาด้วยความเจ็บปวด ความเหนื่อยล้าไม่น้อยเลย
ต้องบอกว่าสุดยอดมาก ไม่รู้จะหาคำบรรยายอะไรมาบรรยายดี ^^
ถึงตอนอยู่ที่ห้องคลอดจะอารมณ์ดี กระตือรือร้น ร่างกายแข็งแรง กำยำล้ำเิลิศ 555 แต่พอลงเวรมาก็สลบเหมือดไปเลยล่ะค่ะ
แต่ว่า.. แต่ว่า.. ช่วงนึงเรามีไอเทมเยียวยาจิตใจชั้นเลิศ..
ซากุระสึบาสะ แบบจบบริบูรณ์เลยนะ หาอ่านได้ยากแต่เราเจอที่นึงล่ะ ^^
ต้นเดือนสิงหา 2012
มาแล้วววววว ในที่สุด
Gingham Check ของ AKB48 ออกมาแล้ว ชอบเพลงนี้มากกกก สีฟ้าขาวตารางหมากรุกช่างสดใส เหมาะกับสาวๆเหลือเกิน ปัจจุบันนี้ยังฟังวันละหลายรอบอยู่เลยค่ะ (แต่UZAกำลังเริ่มมา 555)
ยูโกะน่ารักมากค่ะ =]
ช่วงปลายสิงหา 2012
ได้ไปประกวดโปรเจคที่ทำตอนต้นต่อด้วยล่ะค่ะ
ไหนจะทำงานต่อ ทำงานเพิ่มเติม เรียนเพิ่มในสิ่งที่ไม่เคยเรียน
ได้ฝึกการจัดสรรค์เวลาในการทำกิจกรรมทุกอย่างให้ได้ทั้งหมด (รวมทั้งการฝึกงานที่ห้องคลอดด้วย)
คิดว่า..... จะไปไม่รอดซะแล้ว
แต่ว่า เรา-เพื่อนของเรา-ฝาแฝดของเรา ก็จัดการทุกอย่างได้ และผ่านช่วงเวลานั้นไปได้ด้วยดี
ต้องขอบพระคุณผู้ให้ความช่วยเหลือ และมีส่วนทำให้พวกเราทำงานผ่านไปได้อย่างราบรื่น
รู้สึกประทับใจในความช่วยเหลือ จะจำไว้เสมอ ไม่ลืมแน่นอนค่ะ
แต่ก็ยังมีความรู้สึก negative กับคนบางกลุ่มเกิดขึ้นเช่นกัน...
อาหารเช้าก่อนจะไป present งานกัน =]
เนื่องจากว่า... เกี่ยวกับงานนั้นบรรยากาศก็ประทับใจระดับหนึ่ง
แต่มีอย่างอื่นที่ทำให้รู้สึกประทับใจมากกว่า...
นั่นคือ...
เต้นท์แตงโมค่ะ
กลางเดือนกันยา 2012
เราทำงานที่เรียนรู้เพิ่มจากการประกวดเสร็จแล้ว ด้วยความร่วมมือจากหลายๆ ฝ่าย
สำคัญที่สุดคือ กลุ่มทำงานเราทั้งสามคน เรา-เพื่อนของเรา-ฝาแฝดของเรา
ก่อนจะไปถึงจุดหมาย เราก็ควรมีการเลี้ยงฉลองกันในทีมด้วยล่ะนะ
เป็นการสร้างกำลังใจ คลายเครียด ผ่อนคลายซะบ้าง และเพิ่มความสะใจ(?)ให้กับการทำงานต่อในวันข้างหน้า...
42/3 พนักงานถึงกับขำต่อหน้าต่อตาเลยค่ะ = =''
ปลายเดือนกันยา 2012
ใช้เรื่องวันเกิดของเพื่อนเป็นข้ออ้าง เพราะอยากไปเจอหน้ากันเท่านั้นเอง 5555
ได้เจอเพื่อนที่เรียนด้วยกันตอนมัธยม บางคนไม่ได้เจอกันเลยช่วงเรียนมหา'ลัย
ส่วนเพื่อนสนิทเราก็นัดเจอกันบ่อยๆ อยู่แล้ว (รวมทั้งครั้งนี้ด้วย)
ดูเหมือนว่าทุกคนก็มีความเปลี่ยนแปลง ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นทั้งรูปลักษณ์ (ฮ่าๆๆ) และความคิด
เกือบลืมไปเลย ว่าเคยมีช่วงที่เคยได้คุยกันทั้งวัน ทะเลาะกันด้วยเรื่องการบ้่าน ฟ้องครู ไหนจะสินบนเช็คชื่อเข้าแถว เร่งรีบไปจองโต๊ะกินข้าว และเรื่องน่าอาย พฤติกรรมน่าอายหลายอย่างทีี่่เคยแสดงให้เพื่อนเห็น ฮ่าๆ
เพราะว่าเป็นเพื่อนล่ะนะเลยเห็นด้านแบบนั้นได้ ^^
กินไอติมด้วยตามธรรมเนียม ฮ่าๆ
ตุลาคม 2012
กิจกรรมทุกอย่างน่าจะจบลงหลังสอบเสร็จ
เพราะต่อไปจะมีสอบอีกก็เลยต้องเตรียมตัวต่อค่ะ ^^
คนที่ชอบกินมากๆ จะให้เหตุผลในการกินเยอะช่วงนี้บ่อยๆว่าเครียดเลยกินมาก 5555
แต่เรายังไม่ถึงกับเครียด แต่ก็กินมาก เนื่องมาจากหลายสาเหตุ
เวลาที่เรามีความสุขมากๆ เราก็กินมากได้เหมือนกันใช่ไหมละคะ ...
ขนมปุยฝ้าย เจอที่ไหน กินเมื่อไหร่ก็อร่อยทุกทีไป เป็นขนมที่กินบ่อยมากค่ะช่วงนี้ ถึงกับคิดว่าจะลองทำเลยล่ะค่ะ = =''
เผือกหิมะจากร้านในมหาวิทยาลัย เป็นของกินเล่นที่แปลกใหม่มากสำหรับเรา เพราะพึ่งเคยกินช่วงนี้เองค่ะ อร่อยมากจริงๆ อยากลองชิมของเจ้าอื่นบ้างแล้วสิ,,
ต้องอยู่ที่คณะเกือบทุกวันเลยค่ะช่วงนี้,,,
สองอย่างข้างบน คือสิ่งที่กินบ่อยมากที่สุด ความจริงยังมียิบย่อยมากกว่านี้ มีของกินที่อยากจะแนะนำให้ลองชิมอีกเยอะค่ะ แต่เกรงว่าบล๊อคจะยาวเกินไป เลยไว้แค่นี้ก่อน...
ต่อไปมีวิธีแก้ง่วงมากแนะนำค่ะ !!!!
เราดู Zenkai girl 2 รอบเลย เพราะความน่ารักของนักแสดง และเนื้อหาที่ผ่อนคลายพอประมาณไม่ทำให้เครียดมาก ที่ประทับใจเป็นพิเศษตอนนึงคือ ฉากที่เป็นวิธีแก้ง่วงของวาคาบะ เราทำมาแล้วเกือบทั้งนั้น 5555 พอมาเจอในซีรีย์เลยฮามากกับฉากนี้ ทั้งที่ความจริงมันอาจจะไม่ได้ฮามากขนาดนั้น
วิธีแก้ง่วงของวาคาบะ...
เวลาอ่านหนังสือตอนกลางคืนผ่านไปซักช่วงนึง บางทีคุณรู้สึกง่วงนอน ในทีแรกอาจจะยังทนได้ เพราะยังคุมสติตัวเองได้อยู่ พอเริ่มเข้าสู่active phase (?) เริ่มง่วงมาก หัวมันเริ่มเบาๆ หตังตาเริ่มหนักขึ้น ในเมื่อยังทำงานไม่เสร็จ อ่านหนังสือไม่จบก็อาจจะแย่ละสิ !!
มาแก้ง่วงด้วยวิธีแรก ฮาาา.... เลือกความแรงได้ตามชอบเลยค่ะ!!!
วิธีที่ 2 บางทีความเจ็บปวดที่ผิวหนังอาจจะทำให้คุณรู้สึกตัวกลับมาควบคุมสติได้อีกครั้งล่ะมั้ง
วิธีที่ 3 ทาเลยค่ะ ตาสว่างแน่นอน ฮ่า.....
สุดท้ายแล้ว ยังไงการโด๊ฟด้วยเครื่องดื่มอาจจะได้ผลดีที่สุด.... (วิธีนี้อย่างเดียวอาจจะแก้ง่วงไ้ด้สำเร็จตั้งแต่ก่อนเริ่มทำสามวิธีข้างบนก็ได้นะคะ )
ชอบวิธีไหนก็ลองทำดูนะคะ
สำหรับเราแล้ว หนังยางได้ผลดีตอนกำลังนั่งเรียน
ของมีคมได้ผลดีช่วงนั่งเรียน - นั่งเขียนงาน
การโด๊ฟด้วยเครื่องดื่ม ได้ผลเฉพาะตอนอ่านหนังสือ แต่ขณะนั่งเรียนไม่สามารถระงับอาการได้เลยไม่รู้ทำไม
ส่วนยาหม่องเป็นวิธีที่ไม่ได้ผลเลยสำหรับเราเพราะเวลาแสบตามากยิ่งหลับตา แล้วก็จะหลับยาวไปเลยค่ะ ^^
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
