เขียนบ้าง : Clannad After story เศร้าไปนิดแต่ประทับใจสุดๆ

หายไปนานมาก เพราะพักผ่อนมากเกินไปค่ะ
เราใช้เวลาว่างทั้งสัปดาห์ที่ผ่านมาตะลุยดูอนิเมะกับซีรีย์แบบไม่ลืมหูลืมตาเลยค่ะ
เพราะคิดว่าถ้าเปิดเทอม กะว่าจะหย่าขาดกับอนิเมะและซีรีย์.... แต่เดี๋ยวก่อน! นั่นมันก็ แค่คิดเองนะคะ
ถึงเวลาจริงๆ ไม่อยากจะไว้ใจตัวเองเท่าไหร่ว่าจะทำได้อย่างนั้นจริงๆ

ที่ผ่านมาดูอะไรมาหลายเรื่องมากๆ ให้เล่าทั้งหมดก็คงจะยาวมากๆ
เลือกเล่าเรื่องล่าสุดที่ดูเมื่อวานดีกว่าค่ะ และเราเองก็ประทับใจอนิเมะเรื่องนี้มากๆ ด้วย
คนที่ชอบดูอนิเมะต้องรู้จักเรื่องนี้แน่ๆ เรื่องนั้นคือ CLANNAD ~After Story~ ค่ะ

เป็นไปตามที่หลายคนว่า ดูเรื่องนี้จบแล้วไม่้เพ้อ ดูเรื่องนี้จบแล้วไม่ระบายมันจะรู้สึกอึดอัดใจมาก เราก็รู้สึกอย่างนั้นก็เลยเขียนบล๊อกวันนี้เกี่ยวกับ Clannad ซะเลย 

หลังจากดู Clannad จบก็ผ่านมาเป็นปีแล้วล่ะค่ะ ก่อนที่จะหยิบ after story มาดูต่อก็เลยต้องดู Clannad อีกรอบก่อน เพื่ออรรถรสในการรับชม จะขอพูดถึง Clannad คร่าวๆ ก่อนนะคะ

* ต่อไปจะขอเรียก Clannad ว่า Clannad เฉยๆ ส่วน Clannad ~After Story~ ขอเรียกว่า After story แล้วกันนะคะ เพื่อความสะดวกในการพิมพ์(?)

Clannad (クラナド, Kuranado) เป็นหนึ่งในผลงานดีๆ จากค่าย Key คนรู้จักของเราหลายคนบอกว่าอนิเมะค่ายนี้เรียกน้ำตาดีมาก เหมาะกับคนชอบเรื่องดราม่าหนักๆ แบบเรา (แต่เราพึ่งเคยดูแค่ Clannad กับ After strory เองค่ะ) แล้วเนื้ิอเรื่องของ Clannad ก็เป็น Visual novel อีกด้วย ประมาณว่าเนื้อหามาจากในเกม ที่ผู้เล่นตัดสินใจเลือกกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็จะเปลี่ยนแปลงและเป็นไปตามการเลือกของผู้เล่น (เหมือนเกมจีบสาวล่ะมั้งคะ)

เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า.. Clannad เรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตที่แสนน่าเบื่อของตัวเอกอย่าง โอคาซากิ โทโมยะนักเรียน ม.ปลาย ปี 3 ที่ไม่รู้ว่าตัวเองอยากทำอะไร แต่ละวันช่างแสนน่าเบื่อ และไม่ค่อยลงรอยกับคุณพ่อของตัวเอง วันนึงเค้าได้ไปพบกับ ฟุรุคาว่า นางิสะ บนเนินระหว่างทางเดินไปโรงเรียน เธอกำลังพูดกับขนมปังไส้ถั่วแดงอยู่ นางิสะเป็นเด็กม.ปลายปี 3 ที่ต้องเปอร์หนึ่งปีเพราะมีปัญหาทางด้านสุขภาพทำให้มีเวลาเรียนไม่พอ จากนั้นเป็นต้นมานางิสะก็เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันที่แสนน่าเบื่อของโทโมยะ โรงเรียนที่เค้าไม่ชอบ ครอบครัวที่เค้าเกลียด สิ่งต่างๆ รอบตัวก็เริ่มเปลี่ยนไป

ในส่วนของ Clannad จะพูดถึงความสัมพันธ์ของโทโมยะกับคนรอบข้าง แนะนำตัวละครแบบคร่าวๆ แล้วกันนะคะ

ตัวเอกหลักของเรื่องค่ะ ไม่ลงรอยกับพ่อเท่าไหร่ เคยเล่นบาสแต่ต้องเลิกเล่นเพราะมีปัญหาที่ไหล่ขวา พอได้รู้จักกับนางิสะเค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป ความเห็นส่วนตัวรู้สึกว่าชอบพระเอกแนวนี้พอสมควรเลยค่ะ ไม่เก่งไม่มีพลังอะไรมากมาย แต่ตั้งใจทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ดีที่สุด แมนมากค่ะ ^^

 ผู้หญิงประหลาดชอบพูดกับของกินเพื่อให้กำลังใจตัวเอง (ที่เห็นในเรื่องมีขนมปังถั่วแดงกับแฮมเบอร์เกอร์) เป็นคนที่ใจดีมากๆ พูดเพราะ มองโลกในแง่ดี แต่ขี้อายมากไม่กล้าคุยกับคนอื่นก่อน สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง ทำให้ต้องเรียนซ้ำชั้น เธออยากจะฟื้นฟูชมรมละครขึ้นมา และมีพลังดึงดูดบางอย่างทำให้ใครๆก็อยากให้ความช่วยเหลือ เพราะว่าน่ารัก น่าแกล้ง และอ่อนโยนนี่เน๊อะ

คุณพ่อของนางิสะ ถึงจะเป็นคนที่ดูแปลกๆไปซะหน่อย แต่ก็เป็นคนที่รักครอบครัวมาก ชอบเบสบอล เป็นคนอบขนมปังและขายเองด้วย ในเรื่องชอบตัวละคนอั๊กกี้ที่สุดแล้วล่ะค่ะ เป็นคุณพ่อในแบบที่ชอบมากๆ เลย

 ซานาเอะจังน่ารักมากกกก น่ารักเกินไปจนอยากจะให้เป็นนางเอก (ขนาดโทโมยะยังไขว้เขว้เลยนะคะ) เป็นคนที่อ่อนโยนมาก ชอบทำขนมปังแปลกๆ ออกมาวางขายและสอนพิเศษเด็กๆ แถวบ้าน กลัวตุ๊กแกเบงกอล ตอนที่ใส่แว่นเธอน่ารักสุดๆไปเลย คำพูดติดปากที่เห็นทุกตอนเลยก็คือ "私のパンは、私のパンは..." ต่อด้วยอะไรซักอย่างแล้วก็น้ำตาคลอเบ้าจากนั้นเธอก็วิ่งหนีไป น่ารักดีค่ะ

 ฝาแฝดที่ได้เป็นหัวหน้าห้องเลยทั้งคู่ เรียวผู้น้องจะไว้ผมสั้น นิสัยเรียบร้อยกว่าแต่ทำอาหารไม่เก่ง เธออยากเป็นพยาบาลล่ะ เคียวฝาแฝดผู้พี่ไว้ผมยาว ออกแนวบู๊ๆกว่าซักหน่อย มีสัตว์เลี้ยงเป็นหมูป่าชื่อโบตัน เธอคนนี้อยากเป็นคุณครูอนุบาลค่ะ

 เพื่อนที่มีนิสัยคล้ายกับโทโมยะ เจ้าของห้องพักที่โทโมยะชอบไปพักพิง มีน้องสาวคนนึงซึ่งน่ารักมากๆ จริงๆแล้วสุโนฮาระน่าจะเป็นพวกบ้าน้องสาว(?) ตัวละครตัวนี้เป็นอะไรที่ฮาที่สุดแล้วในเรื่องค่ะ เราก็ชอบเหมือนกัน บ้าๆดีค่ะ

 ผู้หญิงหน้าตาน่ารักมาก แต่ก็บู๊มากเหมือนกัน เธออยากเป็นประธานนักเรียนเพราะอยากรักษาต้นซากุระไว้ ต้นซากุระที่มีความหมายล้ำลึกมากๆสำหรับเธอ (อยากรู้ว่าเป็นยังไงต้องไปลองดูนะคะ)

 เด็กผู้หญิงอัจฉริยะที่วันๆ อ่านแต่หนังสือ ไม่เข้าเรียนก็ไม่เป็นไร คุณพ่อและคุณแม่ของเธอก็เก่งมากๆ เรื่องราวของเธอคนนี้แหละเราคิดว่าออกจะน่าขนลุกหลายอย่างเลยค่ะ ทั้งเหลือเชื่อ ทั้งประทับใจ ซึ้ง สงสาร T T ชอบเสียงพากย์ด้วยค่ะเข้ากับบุคลิคของเธอสุดๆ

 สาวน้อยบ้าปลาดาว และรักพี่สาวมากๆ ไม่รู้ทำไมทั้งเรื่องดูจนจบหมดแล้วก็ไม่เข้าใจซะทีว่าทำไมถึงชอบปลาดาว เรื่องของเธอก็ซึ้งดีค่ะ แต่ใน After Story เรารู้สึกเบื่อๆเรื่องของเธอยังไงก็ไม่รู้แฮะ (ขอโทษ FC ฟูโกะจังไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ)

 อาเจ๊ที่น่ารักมากๆ มีเรื่องเกี่ยวกับเธอใน After story ดูแล้วก็เข้าใจและหลงไหลในความอ่อนโยนของเธอเลยค่ะ นอกจากนี้เธอยังเป็นคนที่รอบรู้ในเรื่องคาถาแปลกๆ ไม่รู้ว่าจะไ้ด้ผลจริงรึเปล่า แต่เป็นคนที่เชียร์โทโมยะกับนางิสะอย่างเห็นได้ชัด  ทำให้ชอบเธอตรงนี้แหละค่ะ

 อดีตประธานนักเรียนเป็นผู้ดูแลหอพักชายที่สุโนฮาระอยู่ มีแมวที่ติดตามเธอหนึ่งตัว เรื่องของเธอก็น่าประทับใจเหมือนกัน ดูเป็นแนวเหนือธรรมชาตินิดๆ เรื่องนิสัยและหน้าตานี่มาแนวเดียวกันกับโทโมเปียวเลยล่ะค่ะ (ประธานนักเรียนโรงเรียนนี้เป็นแบบนี้แหละมั้ง)

 คุณพ่อของโทโมยะ ไม่ทราบว่าทำงานอะไรแต่ชอบดื่มเบียร์ ดูโทรทัศน์ ฟังวิทยุและนอนจมอยู่กับกองขยะกระป๋องเบียร์ พอในตอนท้ายเรื่องจะรู้ที่มาและเหตุผลของการกระืำทำของคุณพ่อ ทำให้รู้สึกว่า... เออ T T

 อาจารย์โคมุระ เคยเป็นที่ปรึกษาชมรมละครก่อนที่พวกนางิสะจะมา และก็ต้องกลับมาเป็นอีกครั้งเพราะพวกนางิสะขอร้อง เป็นอาจารย์เก่าแก่คนนึงที่ดีมากๆ เลยล่ะค่ะ

 น้องเมย์สุดแสนจะน่ารักและเป็นคนที่จริงจังรักความสะอาด มาเยี่ยมพี่เมื่อไหร่ก็จะทำความสะอาดห้องให้ เป็นน้องสาวที่เยี่ยมไปเลยค่ะ

แฟนของอาจารย์โคโกะ เคยร้องเพลงและพี่น้องสุโนฮาระก็เป็นแฟนคลับเค้า ใน After story จะมีเรื่องของเค้าคนนี้เยอะมากขึ้น ให้ความช่วยเหลือโทโมยะดีมากค่ะ ชอบ...

 เคยเป็นอาจารย์ที่โรงเรียนของโทโมยะ แต่ออกมาได้ 3 ปีแล้วก่อนที่พวกโทโมยะจะเข้าเรียน มีแต่นางิสะที่เคยรู้จักเธอ เป็นพี่สาวของฟูโกะ และเธอก็รักน้องสาวของเธอมากๆ

 สัตว์เลี้ยงของเคียว น่ารักดีค่ะ ใน After story โบตันยิ่งน่ารัก~

  ตัวการ์ตูนที่นางิสะชอบ และเป็นเพลง ed ของ Clannad น่ารักจริงๆ แพ้ของรูปทรงวงกลมตาดำๆแบบนี้ แต่ฟังเพลงแล้วเราเศร้ามากค่่ะ

 น้องหนูสุดน่ารัก จะมาใน After story !!

จบการแนะนำตัวละครไว้เท่านี้ จริงๆมีตัวละครอีกเยอะนะคะ ทั้งสมาชิกชมรมประสานเสียง, เพื่อนร่วมงานของโทโมยะ, ญาติของโทโมยะ, เพื่อนบ้านของครอบครัวฟุรุคาวะ, เด็กสาวที่มาคุยกับฟูโกะในวันปฐมนิเทศ, เหล่าฟูโกะ FC, เพื่อนร่วมชั้นของนางิสะ, น้องแมวและเจ้าของ, ชมรมรักบี้, ชมรมฟุตบอล.... เยอะจริงๆ ค่ะ ^^

โทโมยะมีอันต้องไปข้องแวะกับเพื่อนฝูง (เหล่าสาวๆสุดน่ารัก) เริ่มจากการรู้จักกับนางิสะ และตัดสินใจว่าจะช่วยเธอฟื้นฟูชมรมละคร เธอเป็นแรงกระตุ้นและกำลังใจที่คอยผลักดันให้โทโมยะอยากจะช่วยเหลือเพื่อนๆ ได้เห็นความสัมพันธ์ของทั้งสองคนที่เริ่มก่อตัว และเปลี่ยนแปลงไปตามเหตุการณ์ พัฒนาไปเรื่อยจนกระทั่งผู้ชมอย่างเราสัมผัสได้ว่าเค้ารักกัน T T จริงๆ ตอนที่โทโมยะเขียนชื่อนางิสะที่บอร์ด แล้วนางิสะมาเขียนต่ออีกในตอนสุดท้าย เป็นตอนนึงที่เราคิดว่าซึ้งมากค่ะ น่ารักดี

มาที่ After Story เป็นเรื่องราวต่อเนื่อง ทุกคนเรียนปี 3 ใกล้จะจบแล้ว กำลังเริ่มมองหาเส้นทางต่อไปว่าอยากจะทำอะไรดี Clannad จะทำให้เรารู้จักเบื้องหลังของสาวๆ และความสัมพันธ์กับโทโมยะ ใน After story ก็ยังเล่าเรื่องเบื้องหลังของแต่ละคนเหมือนเดิมค่ะ ก่อนที่จะมาเป็นเรื่องของโทโมยะกับนางิสะแบบจริงจัง

ต่อไปจะเริ่มการสปอยด์ด้วยรูปภาพและคำบรรยายนะคะ 
ถ้าไม่อยากเสียอรรถรสในการรับชมโปรดเลื่อนข้ามไปเลยนะคะ ^^

ชอบตอนนี้เป็นพิเศษ(อีกแล้ว)ค่ัะ.. นางิสะไม่สบายมารอแสดงความยินดีในวันจบการศึกษาของโทโมยะที่หน้าบ้าน

ทางเดินกลับบ้านของสองเรา... โทโมยะไปทำงานวันนั้นนางิสะเริ่มออกไปหางานทำเหมือนกัน เดินมาเจอกันพอดีก็เลยเดินกลับบ้านด้วยกัน

การเริ่มต้น.. ไม่ใช่ทุกอย่างที่จะได้เริ่มต้นอย่างสุดหรู แม้จะเป็นห้องพักราคาไม่แพง สภาพอาจจะโทรม แต่ผู้อยู่อาศัยมีความสุขก็พอ

ประทับใจฉากนี้อีกแล้ว.. กำลังคิดชื่อให้เด็กในท้อง บรรยากาศก็คลาสสิคดี

ทุกครั้งที่นางิสะป่วย โทโมยะจะคอยอยู่ข้างๆ ทุกครั้ง เหมือนอย่างในตอนนี้ก็เช่นเดียวกัน ใน Clannad ถึงจะไปอยู่ข้างๆไม่ได้ ก็ยังมองจากหน้าต่างนอกบ้าน เห็นแค่แสงไฟในห้องก็โอเค น่ารักจังคู่นี้

การพบกันครั้งแรก กำลังซ่อมคาเมะจังกันอยู่

ทุ่งทานตะวันที่ใครๆก็ร่ำลือ เราก็ซึ้งมากเหมือนกัน T T แต่ภาพที่แคปมาเป็นตอนที่อยากให้ลูกสาวได้เห็นวิวทุ่งทานตะวันแบบชัดๆ ก็น่ารักไปอีกแบบ

ดวงดาวบนท้องฟ้า (ไม่มีอะไรค่ะ ชอบเป็นการส่วนตัวเฉยๆ ทำออกมาได้สวยสมจริงดี) ในเรื่องจะกล่าวถึงอีกโลกหนึ่งที่มีเพียงเด็กสาวกับหุ่นกระป๋อง จากคำบอกเล่าที่หุ่นยนต์เกี่ยวกับความรู้สึกของตัวเอง และการกระทำของเด็กสาว ตั้งแต่ "การสร้าง" "สื่อสารกันไม่ได้" "พยายามจะสร้างเพื่อนใหม่" และ "การอพยพ" จะเชื่อมโยงกับเหตุการณ์ปัจจุบันและความรู้สึกของคนบางคน จนกระทั่งถึงจุดๆหนึ่งโลกที่มีเพียงเด็กสาวกับหุ่นกระป๋องสิ้นสุดลง ก็เป็นการเริ่มต้นและดำเนินต่อของอีกโลกหนึ่ง... เราคิดว่าน่าจะเป็นแบบนั้น แต่ถ้ามองว่าเป็นความฝันก็อาจจะเข้าใจง่ายดีเหมือนกันค่ะ

และดอกไม้ที่เราชอบ.. ดอกไม้และธรรมชาติมักจะสวยเสมอหลังฝนตกและพายุรุนแรงได้ฝ่านพ้นไป

หลังจากที่เนื้อหาหลักจบก็จะมีสเปเชียลอีก 2 ตอน อันแรกเป็นเรื่อง 1 ปีก่อนที่โทโมยะกับนางิสะจะรู้จักกัน สองคนนี้ก็มีบุพเพฯ แปลกๆ มาแต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะค่ะ

เพราะสิ่งนั้นทำให้นางิสะมีกำลังใจและกล้าที่จะคุยกับคนอื่นในปีนั้น..

** ไม่ขอพูดถึงบทของเคียว หรือโทโมโยะนะคะ เพราะไม่ค่อยอิน ชอบเรื่องหลักมากกว่า (ขออภัยแฟนน้องเคียวและโทโมเปียวด้วยค่ะ)

สเปเชียลอีกตอนเป็นเหมือนสรุป "การพบกันของสองเรา" ออกมาเป็นเรื่องเล่าให้เด็กน้อยน่ารักฟัง (และผู้ชมด้วยค่ะ)

ดูเรื่องนี้จบแล้วทำให้นึกถึงหลายๆเรื่องเลยค่ะ บางครั้งคนเราก็อาจจะมีผิดพลาดบ้าง อนาคตก็เป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน ไม่สามารถที่จะรู้ล่วงหน้าได้ว่าเวลาที่ตัดสินใจทำแบบนี้ไปแล้ว สุดท้ายจะเป็นอย่างไร จะมีอะไรเกิดขึ้้น (เหมือนที่โทโมยะเคยพูดว่า ดีเหมือนกันที่คำทำนายของเรียวไม่แม่น เพราะถ้าตรงตามนั้นหมายความว่าอนาคตจะเป็นไปได้แค่ทิศทางเดียว) ดังนั้น ทำวันนี้ให้ดีที่สุด อยากทำอะไรให้รีบทำ ไม่ต้องมาเสียใจทีหลัง บางทีระหว่างทางเดินอาจพบกับประสบการณ์ดีๆมากมาย แต่ในตอนท้ายกลับไม่ได้เจอในสิ่งที่เราต้องการ ก็ไม่ต้องไปเสียใจให้นึกถึงเรื่องดีๆ ที่เคยพบเจอ และก้าวเดินต่อไปเริ่มต้นใหม่เมื่อไหร่ก็ไม่มีคำว่าสาย ดีกว่าอยู่แบบไม่มีการเริ่มต้นเยอะเลยล่ะึค่ะ

กว่าจะเข้าใจถึงคุณค่าหรือความหมายของบางสิ่ง อาจจะต้องแลกด้วยบางอย่างที่สำคัญไม่แพ้กัน..
เหมือนกับโทโมยะ กว่าเค้าจะเข้าใจความหมายของครอบครัวจริงๆ ก็ทำให้คนดูเสียน้ำตาไปเยอะ  พระเอกคนนี้เองก็ร้องไห้เยอะพอๆ กันกับคนดูด้วย ให้อภัยค่ะ 555

ในเรื่องโทโมยะทำให้รู้จักความสัมพันธ์หลายรูปแบบเลยค่ะ
แต่ว่ามีบางอย่างทำให้กรี๊ดมากจนผิดปกติ...

ขอโทษนะคะคุณโคโกะ ขอโทษนะจ๊ะนางิสะจัง สองคนนี้เค้าแค่แลกเครื่องมือกันเอง รอให้โทโมยะกลับมาืำทำงานอีกครั้งถึงจะแลกคืน >< แต่คนมันจิ้น!!!

แล้วก็ชอบเจ้าดังโงะไปกับนางิสะด้วย อยากได้มาสะสมบ้างจังแต่ไม่รู้ว่าจะไปหาซื้อได้ที่ไหน...

อันนี้เป็นดังโงะชิ้นแรกที่โทโมยะให้นางิสะ น่ารักจังเลย

เรื่องเพลงประกอบนี่ก็ชอบค่ะ ชอบ OP ทั้ง Clannad และ After story เลยค่ะ เพลง ED ทั้งสองเพลงเศร้ามากสำหรับเรา เลยไม่เก็บไว้เลยฟังแล้วอยากจะร้องไห้ อ๋อ แล้้วก็เพลงใน Clannad ช่วงท้ายๆ ตอนที่ 18 ช่วงที่โทโมโยะแข่งเทนนิส และโทโมยะรู้ใจตัวเอง เพลงชื่อ Over ชอบมากๆ เลยล่ะค่ะ

วันนี้พิมพ์ โทโมยะ โทโมโยะ แล้วมาต่อด้วย โทโมจิน อีกหน่อยก็แล้วกัน...

ตอนนี้กำลังอินเพลงของโทโมจิน ซิงเกิล 10 nen go no kimi e ค่ะ
โทโมจินสวยมากและ pv ก็ดูเป็นเรื่องราวดี เพราะเราดูรอบเดียวแล้วพอจะเข้าใจ ส่วนมากเราไม่ค่อยเกทเนื้อหา pv ของญี่ปุ่นซะเลย รู้แค่เพลงเพราะและความงามของฉาก นักร้อง อะไรแบบนี้



เป็นเพลงที่เพราะมาก รู้สึกว่าเสียงของโทโมจินไพเราะกว่าสมัย Dear J มากเลย (แต่ยังไม่ได้ดู live) แล้วก็ชอบกล่องดนตรีที่แฟนให้เป็นของขวัญโทโมจิน (ใน pv) จริงๆ หลายวันก่อนไปเจอแบบนี้แหละที่อิเซตัน อยากได้มากกกก แต่พอนึกถึงคุณค่าแท้ คุณค่าเทียมว่าจะเอาไปทำอะไร? เลยไม่ได้ซื้อมาค่ะ T T


แต่ตอนนี้ลองคิดดูอีกทีเอามาทับกระดาษก็ได้นี่เน๊อะ ^^

จะเริ่มตรงไหนก่อน

ตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้วค่ะ ตอนเย็นฝนตก
แต่ตอนกลางวันร้อนมากทั้งที่ฟ้าออกจะครึ้มๆหน่อย
ใครไม่ชอบฝนตก.. แน่นอนว่าอาจจะหลายคนเลย (รวมเราด้วยค่ะ)
แต่น้องคนนี้เค้าชอบค่ะ... 

เสียงกบหนุ่มๆ อึ่งอ่างเพศชายร้องกันระงมตอนฝนเริ่มซา
น้องหนามเธอคึกคักมาก ผิวเหลืองออร่าขึ้นมาทันที ตาใสแป๋วเป็นพิเศษเลย
แถมยังกระโดดอีกต่างหาก อยากไป meet amd greet เพื่อนหรือยังไงกัน?
แต่ผู้เลี้ยงใจร้ายอย่างเราคงไม่ปล่อยไปแน่นอน

ขอโทษนะน้องหนาม...

ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ละวันจะมีสิ่งต้องทำประมาณนี้ค่ะ...

นั่งวาดรูปนี้เล่นระหว่างรอให้อินเตอร์เนตใช้งานได้ค่ะ

ต้นไฮเดรนเยียที่เคยพูดถึงในบล๊อคครั้งก่อนค่ะ

ถ่ายรูปออกมาดูเหลืองๆ ยังไงไม่รู้ แต่ตัวจริงเป็นสีเขียวสดใสนะคะ
ตรงยอดข้างบนกำลังจะมีดอกไฮเดรนเยียสวยๆ ออกมาในอนาคตอันใกล้นี้
อยากเห็นเร็วๆ จังเลยนะ...

ตอนนี้ต้นไม้กับหนามเตยแล้วก็เราจะมารับแดดตอนเช้าด้วยกันทุกวัน

ถ้าตรงกับระเบียงหลังห้องฝั่งตรงกันข้ามมีอีกตึกตั้งอยู่ คนเค้าออกมาเห็นแบบนี้คงคิดว่าเราบ้าแน่

ซัมเมอร์ก็ดูว่างจนไร้สาระ ขนาดนี้เลยนะเนี่ย

ปกติตื่นนอนมาแล้วต้องรีบอาบน้ำ กินข้าว และออกไปเรียนให้เร็วที่สุด

ช้าก่อน... อย่าพึ่งบ่นไป เกือบสิ้นเดือนแล้วเดี๋ยวก็เปิดเืทอมแล้วนี่นา

วันก่อนก็พึ่งลงทะเบียนเรียนเทอมหน้าำไป...

คงคิดถึงซัมเมอร์นี้น่าดูเลย

เราเริ่มเรียนญี่ปุ่นมาได้พักนึงแล้ว

นอกจากความขยันที่เพิ่มขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ รสนิยมสิ่งของก็มีแปลกๆ ด้วย

 

ของสีชมพู....  มาได้ยังไงเนี่ย 
(กระเป๋าสีฟ้ายังอยู่แน่นอน...)

สีชมพูก็ดูเป็นเด็กผู้หญิงดีนี่เน๊อะ..

พูดถึงเด็กผู้หญิง วันก่อนเพื่อนมาถามชื่อเพลงใน pv anime AKB0048
อ่า เริ่มฉายแล้วซินะ อยากดูเหมือนกันค่ะ แต่ว่ารอให้จบก่อนดีกว่า ไม่อยากตามติดอาทิตย์ต่ออาทิตย์
เพราะจะทำให้เครียดมากขึ้น เพราะได้ดูไม่ทันใจตัวเอง
เพลงนั้นคือเพลง shoujotachi yo ฟังดนตรีนิดนึงก็รู้เลย เพราะเป็นเพลงที่ฟังประจำอยู่แล้วนี่นา =]

แล้วก็เมื่อวานนี้ ได้ดูคลิปหาเสียงของสาวๆแล้วด้วย
น่ารักและตลกดีเกือบทุกนางเลย น่าลำบากใจแทนคนเลือกจังค่ะ
ขอเชียร์ not yet ทุกคน, ยูกิริน, มายูยุ, อาคาโจ, ซาเอะจัง, ซายากะ.. เอ่อ.. มีอีกเยอะเลยค่ะ = =''
แต่ก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนเลยแล้วกันนะ เย้!!

วันก่อนๆ ไปกินเค้กร้านเปิดใหม่ร้านนึง
ร้านนี้มีทีรามิสุด้วยค่ะ อร่อยใช้ได้เลย

นอกจากนี้ยังมีไอศกรีมโฮมเมดด้วย ชอบรสบลูเบอร์รี่ชีสเค้กค่ะอร่อยที่สุดเลย
ปกติเราไม่ค่อยชอบรสหวานๆเปรี้ยวๆเลย แต่ของร้านนี้ชอบค่ะ
คุยกับเพื่อนอีกคนเรื่องทีรามิสุ คุยกันว่ามันมีส่วนประกอบอะไรบ้าง
ลองไล่ดูว่ารับรสอะไรได้บ้าง ก็เยอะเหมือนกันนะ ที่แน่ๆก็กาแฟล่ะนะ

พูดถึงวิดีโอที่ทำส่งอาจารย์ซักหน่อย..
วันสุดท้ายหลังจากที่ส่งไปแล้วก็หลายวันก็เป็นการสอบไฟนอลค่ะ
เรามีชื่อไม่ส่งงานเฉยเลย อยากจะร้องออกมา ณ กลางห้องสอบ
เพื่อนเราคนอื่นได้ยินชื่อเราก็บอกว่าตกใจแทน แล้วก็หันไปมองเราโดยอัตโนมัติ
เพื่อนบอกว่าดูเราไม่สนใจเลย ยังนั่งก้มหน้าอ่านข้อสอบเฉยเหมือนไม่รู้ร้อนอะไร

... เพื่อนคะ ไม่รู้อะไรซะแล้ว เราตกใจและัโมโหมากค่ะ แม้จะก้มหน้ามองกระดาษข้อสอบ แต่ในสมอง
ตอนนั้นก่นด่าและสาปแช่งคนอ่านชื่ออยู่ค่ะ...

เพราะฉะนั้นหลังสอบก็เลยต้องไปติดต่ออีกที T T

ตอนนั้นเกิดความรู้สึกว่า "ทำแบบนี้ได้ยังไง" คนอุตว่าห์ทำอย่างยากลำบากแท้ๆ
วันที่ไปทัศนศึกษาก็ครั้งนึงแล้ว... ต้องไปนั่งตรงบันไดทางขึ้นรถตลอดสามชั่วโมง จนเพื่อนอีกคนที่ไปร่วมชะตากรรมด้วยกัน ตัวช้ำไปเลย...
การจัดการยังไม่ค่อยเรียบร้อย ควรปรับปรุงนะคะ = ='' (บ่นด้วยความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆค่ะ)

ตอนไปนั่งรอพออาจารย์ พอเจอของน่ารักๆก็ทำให้อารมณ์เย็นลงได้

เป็นตุ๊กตาดินเผาที่อยู่ด้วยกันหลายๆตัวแล้วเกิดความโมเอะขึ้นมาอย่างมหาศาลก็เท่านั้น...
พออารมณ์ดีก็ทำให้เรื่องต่างๆ ผ่านไปด้วยดี (เรื่องจริงนะคะ)
ได้คุยเรื่องพี่ชาย-น้องชาย กับเพื่อนอีกคน
พี่น้องของเราที่ถูกกล่าวถึงในวันนั้นคงนั่งจามทั้งวันแน่เลย..

สรุปคือ แค่หางานไม่เจอเฉยๆ เพราะนศ. ส่งงานเยอะเกินไปค่ะ

เป็นประสบการณ์ชีวิตแปลกๆ อีกอย่างนึงที่ได้เจอใจซัมเมอร์นี้


ถึงต่อไปจะยังไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นยังไง แต่ความพยายามในวันที่ผ่านมาต้องส่งผลให้เกิดสิ่งดีๆ แน่นอน 
ไม่ว่าผลจะออกมาแบบไหน ยังไงนั่นก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา 
บางอย่างอาจจะทำใจรับได้ยาก แต่พอเวลาผ่านไปมันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเราไปเองตามธรรมชาติ... 

เดือนใหม่แล้ว!!

ถึงจะไม่ทันวันที่ 1 แต่ตอนนี้ก็ยังเป็นต้นเดือนอยู่ใช่ไหมคะ ^^ 

ช่วงนี้กำลังง่วนกับการสอบอะไรหลายอย่างค่ะ 
ทำตัววุ่นวายไปเองอีกแล้วรึป่าวก็ไม่ค่อยจะแน่ใจเหมือนกัน 
แต่พอผ่านไปถึงวันที่ 10 แล้วคงเหมือนคนไม่มีอะไรจะทำเลยล่ะค่ะ (อยากจะสื่อว่าจะว่างแบบว่างมากๆ)


คนเราจะทำแต่งาน แล้วก็อยู่กับวิชาการอย่างเดียวมีที่ไหนกัน (แน่นอนว่าไม่ใช่ที่นี่?)
เวลารีเล็กซ์ก็คงมีบ้างล่ะนะ 

ฟังเพลงใหม่ของกรีน กันรึยังคะ
เราดูpv ก่อนฟังเพลงซะอีก ในซิงเกิลทีมีชื่อว่า orange มีเพลงเพราะๆ อยู่ 2 เพลง
คือเพลง orange กับเพลง wai wa wai wai de iwai ~omae wai?~
แต่เราชอบเพลงที่ 2 มากกว่า

เพลง orange น้องแว่นน่ารักมากเลย ชอบอีกแล้ว...



คนที่ชอบอะไรแล้วทุ่มเท(?) กับมัน หรือว่าจดจ่อมากๆ นี่ดูน่าชื่นชมมากเลยค่ะ
ชอบสไตล์ห้องของน้องแว่นมาก ความจริงเราก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ มีของวางแบบนี้เหมือนกัน ณ มุมหนึ่งของห้อง ฮิๆ
แล้วก็คงต้องเปลี่ยนเครื่องดนตรีด้วย ยกดรัมเซตมาตั้งแทน 55555 (เพ้อเจ้ออีกแล้ว)

ส่วนอนิเมะที่ติดตามและจดๆจ้องๆอยู่ช่วงนี้คือเรื่อง...



ซีซั่นนี้มีเรื่องน่าดูตั้งเยอะเลยล่ะค่ะ แต่เราสนใจซันกะเรย์ เพราะดอกไม้ที่ติดอยู่ที่ผมนางเอกนั่นแหละ
ดอกไฮเดรนเยีย...

เป็นคีย์เวิร์ดอย่างนึงของเรื่องนี้ด้วยค่ะ สำคัญมากๆเลย





ส่วนตัวชอบภาพ และฉากต่างๆของเรื่องนี้มาก
แสดงอารมณ์สวยงาม และแอบมีมุมเศร้าจับจิตอยู่นิดหน่อย
อยากใ้ห้มีคนดูเยอะๆ จัง เชียร์เรื่องนี้มากค่ะ แม้ว่าตอนจบมันจะเป็นยังไงก็ช่าง...

ดอกไฮเดรนเยีย...

ว่าจะพาน้องไฮเดรนเยียที่ห้องมาอวดโฉมซะหน่อย แต่ก็ลืมถ่ายรูปมาอีกแล้ว
ไว้เป็นโอกาสหน้าก็แล้วกันนะคะ

วันนี้ก็ชมรูปน่ารักๆ ของหนามเตยไปก่อนแล้วกันค่ะ... =]